Antonius Burns (31 Maii 1834–17 Iulii 1862), servus in Staffordiensi Comitatu Virginiae natus, iuvenis Baptista et "praedicator servus" in Ecclesia Unionis Falmuthensi Falmuthi in Virginia factus est. Anno 1853, ex servitute effugiens, ad Bostoniam pervenit, ubi laborare coepit. Proximo anno, condicionibus Actus Servorum Fugitivorum anni 1850 captus, Bostoniae legitime iudicatus est. Bostoniensibus autem legi ferociter resistentibus, casus animas hominum per Civitates Foederatas ad se convertit, magnasque protestationes et impetus in administratores praetorianos intra basilicam incitavit. Milites foederales Burns post iudicium ad navem transportarentur ut ad Virginiam conveheretur, sed denique a servitute redemptus est, sua libertate a Bostoniensibus eum commiserantibus coempta. Postea, in Collegio Oberliniensi educatus, praedicator Baptisticus factus est, qui ad Canadam Superiorem pro loco immigravit. Henricus David Thoreau in libro Slavery in Massachusetts historiam Burnsianum refert.